خیلی وقت بود گیتارم سیم 4 نداشت. امشب دلم برای آن غم عظیم نهفته در

Is there anybody out there

و

Nobody home

تنگ شد. گیتارم را برداشتم و رفتم بازارچه اکباتان. بعضی مغازه ها تعطیل بودند. مغازه ساز فروشی هم تعطیل بود. از پله ها آمدم پایین. به سرم زد گیتار را از جعبه اش در بیاورم و این قدر به دیوار بکوبم تا کاملا خرد شود. این کار را نکردم. رفتم و بی هدف توی خیابان ها چرخیدم. غم انگیز ترین آهنگ هایم را فرا خواندم. خوشبختانه هنوز توی ماشینم سیگار مانده بود